|
Brief aan de Kerstman
Lieve Kerstman,
Sorry dat ik u stoor in deze voor u zo drukke tijd, maar ik heb u dringend nodig. Eigenlijk bedoel ik dat de wereld u dringend nodig heeft. Het gaat namelijk helemaal niet goed. Eigenlijk gaat het altijd al helemaal niet goed en daarom begrijp ik ook niet zo goed dat u niet eerder bent benaderd.
De wereld is een grote puinhoop. De mens vernietigt de natuur, oorlogen zaaien dood en verderf en ik heb het afgelopen jaar zelfs mijn enkel verstuikt. Het lijkt ook van kwaad tot erger te gaan. In deze door religie en economische belangen verscheurde wereld is er niemand die de samenbindende rol kan vervullen. Althans… niemand heeft aan u gedacht.
Waar je ook komt op de wereld, overal hangen of staan wel afbeeldingen van u. Met uw innemende glimlach en uw vrolijke rendieren weet u alle mensen te betoveren. U bent dus eigenlijk de aangewezen persoon om alle mensen te binden en zo de wereld de mooiste plaats te maken in het heelal. Help ons daarom en laat ons dit jaar niet na 26 december in de steek!
Natuurlijk begrijp ik wel dat je … Ik vind tutoyeren toch fijner. Dat vind je toch niet erg? Na drie alinea’s tekst zijn we toch best wel goede vrienden geworden… toch?
Zoals gezegd… natuurlijk begrijp ik wel dat je na al dat gesjouw met cadeautjes een beetje moe bent, maar vind je een heel jaar uitrusten ook niet een beetje overdreven? Een waarlijk betrokken mens zou toch ook buiten de kersttijd uit zijn ijsgrot in het hoge noorden kruipen om naar de wereld, mens en dier te kijken en zich te bekommeren om het lief en leed op deze planeet?
Maar nee… Jij niet. Jij laat niets van je horen. Eigenlijk ben je niets meer dan een egoïstische rotzak, die even een paar weken mooi weer komt spelen en je laat bewieroken om vervolgens weer zelfingenomen in je noordelijke ijsgrotje te gaan tuinieren. Bah! Je zou je moeten schamen. Jij! Ja jij! Die zogenaamde grote goedzak die een beslissende rol kan spelen op deze aarde, maar die het op alle fronten laat afweten. Jij dus!
Niks doe jij. Helemaal niks! Anderen proberen tenminste nog iets te doen, maar jij doet niks! We zouden het zo gezellig kunnen hebben hier op deze wereld. Het zou zo mooi kunnen zijn. Maar jij verstopt je en laat nooit wat van je horen als wij je nodig hebben. Dankzij jou hebben wij het niet gezellig. Dankzij jou is het hier helemaal niet mooi. Gadverdamme... jij bent nog erger dan al die anderen!
Mensen om mij heen zeggen dat jij helemaal niet bestaat. Nou ik weet wel beter! Mij strooi je geen zand in de ogen door dergelijke fabeltjes de wereld in te helpen om je zo aan je verantwoordelijkheid te onttrekken. Met zulke onzin houd je mij niet voor de gek. Ik ken jouw soort!
Net als dit jaar zorg ik volgend jaar ook wel weer voor mijzelf mocht ik mijn enkel verzwikken. Ik weet ondertussen dat ik van jou niets, en dan bedoel ik ook helemaal niets, heb te verwachten. Ik ben helemaal klaar met jou. Wat mij betreft vries je dood in die rotgrot van je. Bij mij kom je er niet meer in!
Je ex-vriend,
Harold
© Harold Makaske 23 december 2013795 -
Hoofdstuk: 5. Losse gedachten
|