|
Geef natuuractivisten een spiegel
Gewoon bouwen op 't Slath...
De mensen die mij kennen, weten dat ik een grote natuurliefhebber ben. Vooral dieren hebben mijn belangstelling en ik hecht dan ook veel waarde aan het beschermen van hun leefomgeving. Er zijn echter wel grenzen.
In De Stentor las ik dat een lid van de Dierenbescherming er bij de gemeente op aandringt om een ‘grondige inventarisatie van de natuurwaarden’ in het gebied waar de nieuwe woonwijk ‘t Slath staat gepland. In gewone mensentaal heet dit dat er grondig gezocht moet gaan worden naar zeldzame plantjes en diertjes.
Een oproep om op zoek te gaan naar zeldzame planten en dieren lijkt sympathiek, maar getuigt feitelijk van desinteresse voor de medemens. Want wat is de feitelijk situatie? We hebben het bij het betreffende gebied niet over een natuurgebied, maar over weilanden die al generaties door mensen in gebruik zijn. Dan zal het heel vervelend zijn dat er ook een zeldzame geleedpotige of beschermd knagertje leeft, maar in een land als Nederland moet je afwegingen maken. Wat mij betreft gaan we dan ook helemaal niet op zoek naar die diertjes. Als ik hier in mijn tuin op zoek ga naar zeldzame insecten dan weet ik zeker dat ik ze ook zal vinden. Toch maai ik iedere week het gras.
Bovendien stoort mij nog iets anders aan deze fanatieke milieu- en natuurbeschermers. Het lijkt erop dat ze de mens uit het oog verliezen en als het al over mensen gaat dat het dan over anderen gaat en nooit over henzelf. Veel van deze activisten wonen zelf in een ruim huis met meer kamers dan noodzakelijk en een tuin (in nieuwbouwwijken waar ooit ook natuur was), hebben een auto voor de deur en reizen stad en land af om bepaalde waarnemingen te doen. Als ze consequent zouden zijn, gaan ze in een flat wonen waarvan de milieugebruiksruimte veel beperkter is, reizen ze met openbaar vervoer en gaan ze niet stad en land af achter ieder diertje aan. Maar dit doen deze activisten niet. Ze zijn als de zwarte kousen kerk waar wordt geroepen dat je op zondag niet mag werken, maar waar dat natuurlijk niet geldt voor de dominee.
De natuuractivisten kijken niet in de spiegel, maar wijzen altijd naar de anderen. Het zijn de anderen die iets niet mogen en het zijn de anderen die in dit geval helaas pindakaas dan maar geen woning krijgen. Hebben de medeburgers geen recht op een mooi huis met een tuin en een auto? Waarom splitsen deze fanatieke dierenvrienden hun huizen en tuinen niet op zodat ook starters woonruimte krijgen?
Het geeft te denken dat het inwonersaantal in onze gemeente terugloopt. Natuur- en milieubeschermers zullen dat prachtig vinden, maar het is een veeg teken. Dit betekent op termijn de dood in de pot voor jongeren die hier willen werken. Wil je een gemeenschap leefbaar en de voorzieningen betaalbaar houden, heb je jongeren en werkgelegenheid nodig. Concreet betekent dit voor Epe dat we dringend behoefte hebben aan meer betaalbare woningen. Je zult starters op de woningmarkt perspectief moeten bieden. Daarom is het bouwen van betaalbare nieuwbouw noodzakelijk. En wat mij betreft is er nog ruimte genoeg op de weilanden rond het dorp. Dat daar vervolgens ook mooi, duurzaam én betaalbaar moet worden gebouwd, is een heel andere discussie. Daar moeten het gemeentebestuur en de ontwikkelaars zich tot het uiterste voor in spannen. Maar bouwen is noodzakelijk en dat daar een paar beestjes voor moeten wijken is helaas de tragiek van de evolutie.
© Harold Makaske 14 juli 20072322 -
Hoofdstuk: 10. Epe
|