Navigation

Eén van de e-mailbrieven uit het land van de farao's (begin 2002).

Haai,

De strijd tegen de elementen gaat onverminderd door. Overdag 26 graden 's avonds en 's nachts geen idee, want na 8 uur verruilen wij Egypte voor Dromenland (twee landen voor een prijs, Joepie, we blijven Nederlanders). De watertemp 23 graden. De zee is ernstig bevuild met vissen en koraal. Heel smerig.

Dit interesseert jullie natuurlijk niets. Jullie willen culturele informatie, bijgepraat worden over de Afrikaanse politiek en economie. Nou vooruit dan maar...

Hurghada is het middenstandsparadijs op aarde. Alle als kamelendrijvers mislukte Egyptenaren hebben hun tent verruild voor winkeltjes met exotische namen als paradise shop, coral boutique, treasure island, Toetanchamon bazar (altijd handig om te weten wie de prullen heeft gemaakt). Natuurlijk willen jullie ook weten wat ze hier zoal verkopen (wie wil dat niet?).

Een kleine greep uit het veelzijdige assortiment: 'Mooie' parfumflesjes met dito inhoud, beeldjes in alle soorten maten en materialen, sieraden in alle denkbare vormen en kwaliteiten en in zulke hoeveelheden dat je je werkelijk afvraagt waarom Afrika bekendstaat als het armste werelddeel, T-shirts (genoeg om alle inwoners van het Afrikaanse continent er twee te laten uitzoeken en dan ook nog een mega-super-sale op Internet te organiseren), kleden, lederwaren, trommels, waterpijpen, koperwerk, houtsnijwerk enz... Wij zijn het er nog niet over eens of er 475 of 574 van deze winkeltjes zijn. Hurghada < 15.000 inwoners (excl. militairen).

De bevolking is heel vriendelijk. De begroeting is steevast 'Hello how are you?' Een van de gereïncarneerde piramidebouwers was daar blijkbaar zo moe van dat hij - heel efficiënt - zijn nering 'hello' heeft genoemd dat scheelt hem een stukje van de begroeting zodat hij sneller zijn waren kan aanprijzen.

Het hello is overigens niet tot mij gericht, maar tot Corine. De rentenierenden bedoeïenen bekijken haar alsof ze mooier, fijner, groter en fantastischer is dan alle kamelen uit de Sinaï bij elkaar (ja dat is mijn echtgenote, YEAH!). Als ik ze wil uitleggen dat ze ook een heel mooi karakter heeft en ook meer werkende hersencellen heeft dan alle farao's bij elkaar wekken ze niet de indruk daarin geïnteresseerd te zijn (het klopt ook niet helemaal: wij spelen hier, het voor ons intellect amper te bevatten kaartspel 'pesten'. Mw. Jansen presteert het om 41 kaarten in haar hand te krijgen, ik slechts vijf). Hoe dan ook: Jullie begrijpen dat ik niets liever doe dan de hele dag trots naast haar door het dorp loop te flaneren.

Daar wordt overigens iedere vijf meter gevraagd waar wij vandaan komen. Gelet op de blonde Walhalla naast mij is de eerst gok van de zonen van Ra Zweden of Denemarken. Als het Nederland blijkt te zijn, klinkt het genante 'kijken, kijken en niet kopen' (klopt wel) of 'hoe gaat het' (uitgesproken als Hurghada door een ezelinnenmelker met een spraakgebrek). Het toppunt van deze allochtonen poëzie is wel het treurige 'wij hebben arme sloeberprijzen'. De Nederlander die ze dat heeft geleerd zou met paspoort en al in de Nijl verdronken moeten worden (uiteraard na het voltrekken van de bekende Egyptische rite waarbij 1 voor 1 de ledematen worden geofferd aan Osiris).

Vanaf vandaag gooien wij het over een andere boeg. Wij komen uit Zweden (Gotenburg om precies te zijn) en gaan deze hyper-vrouwvriendelijke-vrienden-voor-het-leven een korte cursus Zweeds geven. Niet dat wij ook maar 1 woord Zweeds machtig zijn, maar dat lijkt ons weinig uit te maken. Mocht dat de heren-van-het-goede-Afrikaanse-leven nog niet afschrikken dan zijn wij morgen verdwaalde eskimo's uit het noordwesten van Groenland.

Het moet lichamelijk allemaal niet te gek worden daarom bivakkeren wij ook veel op het strand. Dat is een ramp. Ons hotel lijkt wel het kremlin. Het stikt hier van de wodka drinkende Jeltsinklonen. Russen zijn net Duitsers. Jammer dat ze geen diepe kuilen graven. We hebben heimwee naar de koude oorlog. Zullen ze werkelijk denken dat ze hier in de Rode Zee de Koersk zullen vinden?

Jullie kunnen natuurlijk niet wachten om te weten wat er hier verder te zien en te doen is. Nou eigenlijk niets! Er is nog een klein stukje van het oude dorpje. Daar leven de obers, schoonmakers, winkeliers, vvv-bedoeïenen etc. Leuk om doorheen te lopen. Verder is hier niets. Of je moet de beroepsbedelaars nog noemen. Iets te doorvoede kinderen die op straat zielig doen om zo ons Westerse hart te breken en onze portemonnee leeg te zuigen. Het wordt er echter niet geloofwaardiger op als je dezelfde kinderen in de supermarkt tegenkomt terwijl ze chips kopen. Hurghada is één van de meest welvarende plaatsen op het Afrikaanse continent. Hier zijn b.v. meer internetcafés dan in Centraal Afrika bij elkaar.

Zo nu gaan we weer naar de zee. Zwemmen is goed voor de mens. Wij hebben onze snorkeluitrusting aangevuld met heuse zwemvliezen. Dit vergroot de band met de vissen. Je ziet ze denken en kijken 'oh, dat is er een van ons'.

Jullie merken het wij hebben het prima naar ons zin en ook heeeeeel errruuuug druk. Onze namen hebben wij voor de gelegenheid tijdelijk veranderd in mw. Ranzen en mn. Matraske.